HISTORIA POWSTANIA PARAFII TARGANICE

Historia powstania parafii w Targanicach

18 czkosciolerwca 1920 ksiądz kanonik Jan Wojewodzic poddał myśl o budowie kościoła luty 1929-ogólne zebranie ludności z zaproszonym księdzem kanonikiem Klemensem Tatarą. Przystąpiono do wykopów fundamentów na gruncie Marcina Górskiego, który bezinteresownie ofiarował plac na budowę (150 sążni), plac okazał się za mały –kupiono od Jędrusiakowej 3,5 morga gruntu, za radą księdza Tatary, zdecydowano o budowie małego kościółka, zlecono zaprojektowanie małego kościółka murowanego P. Strumpfów z Bielska, 14 lipca 1929 – rozpoczęto budowę kościoła dysponując kwotą 10 zł. i 20 gr. 18 lipiec 1929 – przedstawienie ludności projektu kościółka i wybór komitetu: Mrzygłód Franciszek – przewodniczący
Moskwik Jan– z-ca przewodniczącego
Hajost Józef – sekretarz Urban Jerzy (kierownik szkoły) – skarbnik.
Budowę zlecono Panu. Władysławowi Sordylowi z Andrychowa.
18 sierpnia 1929– poświęcenie kamienia węgielnego przez księdza K. Tatarę, wiosna 1931 – ukończono budowę kapliczki.
3 lipca 1931 (niedziela) Dzień Nawiedzenia N.M.P. – poświęcenie kościoła – kapliczki przez księdza Tatarę. Pierwszą mszę św. celebrował ksiądz Jan Wojewodzic z Rychwałdu, kazanie wygłosił ksiądz dr Stanisław Buchała. Jesień 1933 – kościół ogrodzono, posadzono lipy i kasztany, kościółek był mały, przystąpiono do budowy zakrystii na wniosek księdza Feliksa Budzaszka,
21 sierpnia 1933– przybył ksiądz F. Budzaszek (rektor kościoła), kwiecień 1938 – ukończono budowę i pomalowano kościół, 15 czerwca 1939 – przystąpiono do rozbudowy kościoła wg planów arch. inż. Jana Stobieckiego z Krakowa, budowa została wstrzymana w skutek wybuchu wojny, konfiskata przez okupanta 3 sztandarów i 3 chorągwi profesjonalnych,
1942 – konfiskata dzwonów i sygnaturki, po inwazji z trudem pokryto kościół dachówką.
sierpień 1946 – rozpoczęcie robót murarskich i stolarskich w zakresie budowy i ozdoby wnętrza kościoła, – postanowiono budować wieżę.
13 października 1946 – konsekracja kościoła przez księdza biskupa sufragana dr Stanisława Rozponda, wniesienie do kościoła relikwii św. Floriana i św. Faustyna (obecnie umieszczone są w ołtarzu przed-soborowym). Kupno dzwonu z okuciem o wadze 176 kg z Przemyśla.
25 grudnia 1946 – poświęcenie dzwonu przez ks. F. Budzaszka przy asyście ks. wikarego Franciszka Gancarczyka,
1947 – zamówiono tryptyk do głównego ołtarza u prof. artysty Ludwika Konarzewskiego z Katowic; wykonany z drzewa dębowego i lipowego, a w nim obrazy: Pana Jezusa na krzyżu – po lewej św. Wojciecha – po prawej św. Stanisława biskupa krakowskiego,
26 lipca 1947- przywieziono ołtarz, dostawiono tabernakulum.
7 września 1947– zakupiono dla kościoła monstrancję i ornat żałobny jako dar Koła Wozaków z Targanic,
18 marca 1948 – sprowadzono dwa konfesjonały z drzewa dębowego rzeźbione w stylu „więcej gotyckim”, wykonane przez Augusta Łobodę ze Ślemienia. Kontynuację budowy wieży zlecono firmie budowlanej Władysława Sordyla, lipiec 1948 – na pamiątkę misji św. umieszczono przy wejściu do kościoła krzyż misyjny z drzewa modrzewiowego, ofiarowany przez Józefa Rokowskiego z Brzezinki, wybudowano schody betonowe do kościoła.
31października 1948 – w uroczystość Chrystusa Króla – poświęcenie wieży, nowej ambony i feretronu przez ks. dr Stanisława Czartoryskiego,
30 października 1949 – poświęcenie dwóch ołtarzy bocznych przez ks. proboszcza z Rzyk -K. Galata,
I – obraz malowany na płótnie – św. Anny, po obu stronach figury św. Stanisława Kostki i św. Franciszka z Asyżu,
II – obraz św. Józefa, po obu stronach figury św. Jana Chrzciciela i św. Antoniego,
lipiec 1950 – zainstalowano światła elektryczne,
2 czerwca 1952– montowanie 13 – to głosowych organów,
2 lipca 1952– ksiądz prałat Leonard Prochownik poświęcił organy,
2 czerwca – 2 lipca 1954 – tynkowanie kościoła,
4 lipca 1954 – poświęcenie dzwonu przez ks. F. Budzaszka. Dzwon o wadze 220 kg wykonano w Kętach,
1957 – wykonano stalową konstrukcję z odpowiednim zamknięciem do tabernakulum
1958 – nad tabernakulum wykonano stylowy, rzeźbiony baldachim z tronem,
wrzesień 1965 – polichromia w kościele – projektant – o. Mieczysław Witalis, wykonawcy: malarz Andrzej Chwastowski i Łakomscy z Krakowa, radiofonizacja kościoła.
14 kwietnia 1966 – kościół otrzymał prawa parafii,
25 maja 1966– kanoniczne instalowanie proboszcza,
14 czerwca 1966 – zmarł proboszcz ks. F. Budzaszek,
25 sierpnia 1966 – przybył proboszcz ks. Stefan Wojtyłko,
1969 – Wielki Post – msza św. w języku polskim – otrzymano mszał z Francji,
1970 – stolarz Jan Drobisz wykonał ołtarz (tzw. soborowy), ambonkę i katafalk, wokół kościoła położono chodnik betonowy, przez kościołem obniżono teren.
grudzień 1971– założono instalację elektryczną do ogrzewania,
wiosna 1972 – remont dachu,
lato 1973 – remont kościoła, nowe drzwi do głównego wejścia zewnętrzne i wewnętrzne oszklone.
30 stycznia 1977– zmarł na serce w kościele podczas czytania listu pasterskiego ks. Stefan Wojtyłko,
17 czerwca 1977– przybycie do parafii ks. wikariusza, ekonoma Stanisława Byrdziaka,
jesień 1977 – ks. Stanisław Byrdziak zostaje mianowany proboszczem,
15 grudnia 1987– zamontowanie sześciu nowych witraży : św. Maksymilian, bł. Jadwiga, św. Krzysztof, św. Barbara, św. St. Kostka, św. Anna. Projektant – Jan Stańda z Krakowa, wykonawca – Spółdzielnia Rejonowa w Krakowie.
2 lutego 1988– ksiądz dziekan Andrzej Waksmański poświęcił witraże,
4 maja 1988– remont organów zniszczonych przez korniki – wykonawca Jacek Siedlar z Krakowa,
7 listopada 1988– wyburzenie ściany oddzielającej salkę katechetyczną od kościoła,
lipiec 1991– dobudowanie nawy bocznej kościoła z prawej strony,
Od 1992 do 2001
zakup elektronicznych organów,
wymiana instalacji elektrycznej,
malowanie kościoła,
zakup tabernakulum,
wykonanie przez sponsora schodów, wejście główne do kościoła,
ozłocono naczynia liturgiczne oraz monstrancję,
ocieplono strop kościoła,
założono napęd elektryczny do dzwonów kościelnych,
wykonano dwie ławy boczne (stelle) oraz 14 ławek,
odnowiono elewację zewnętrzna kościoła